در دنیای مالی، قراردادهای آتی ابزارهایی هستند که به معامله‌گران امکان می‌دهند قیمت یک دارایی را برای تحویل در آینده تعیین کنند. این قراردادها در بازارهای مختلفی مانند کالاها، ارزها و اوراق قرضه به کار می‌روند .
هر قرارداد آتی دارای تاریخ انقضایی است که در آن تاریخ، قرارداد باید "تسویه" شود. این به این معناست که خریدار موظف است دارایی مورد نظر را با قیمت توافق شده خریداری کند، یا فروشنده باید دارایی را تحویل دهد. این مکانیزم اطمینان می‌دهد که قراردادها به نحو موثری برای پوشش ریسک یا سفته‌بازی استفاده شوند.
یکی از ویژگی‌های مهم بازار قراردادهای آتی، وجود شکاف قیمتی بین قراردادهای مجاور است. این شکاف‌ها به دلیل تفاوت در ارزش زمانی پول، تغییر در عرضه و تقاضا برای دارایی‌های مختلف و تغییر در انتظارات بازار نسبت به آینده ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال، قرارداد آتی که در ماه فروردین منقضی می‌شود، ممکن است به دلیل تغییرات فصلی در عرضه و تقاضا، قیمتی متفاوت از قراردادی داشته باشد که در ماه خرداد منقضی می‌شود.
معامله‌گرانی که قصد دارند موقعیت‌هایی را به مدت طولانی نگه دارند ولی کالای فیزیکی نمی خواهند، با چالش‌هایی ناشی از شکاف‌های قیمتی و انقضای قراردادها مواجه هستند. این معامله‌گران برای حفظ موقعیت خود باید قراردادهایی که نزدیک به انقضا هستند را با بستن پوزیشن خود فسخ نمایند و با خرید قراردادهایی با تاریخ انقضای دورتر انتقال دهند. این فرآیند می‌تواند هزینه‌هایی به نام اسلیپیج یا گاپ قیمت ایجاد کند، زیرا معامله‌گر باید برای ورود به قرارداد جدید، قیمتی خیلی بالاتر از قیمت فروش قرارداد قدیمی پرداخت کند. این امر می‌تواند باعث کاهش بازدهی کلی سرمایه‌گذاری شود.
علاوه بر این، شکاف‌های قیمتی می‌توانند به افزایش نوسانات و پیچیدگی در مدیریت ریسک منجر شوند. معامله‌گران باید به طور مداوم بازار را تحلیل کنند و استراتژی‌های خود را برای کاهش اثرات منفی این شکاف‌ها تنظیم نمایند.
قراردادهای آتی ابزارهای مهمی در بازارهای مالی هستند که به معامله‌گران امکان می‌دهند از نوسانات قیمت محافظت کنند یا بر روی آنها سفته‌بازی کنند. با این حال، ویژگی‌های خاصی مانند انقضا و شکاف‌های قیمتی می‌توانند چالش‌هایی بزرگی برای معامله‌گران، به ویژه آنهایی که به دنبال نگهداری موقعیت‌های بلندمدت (سرمایه گزاری) هستند ولی کالای فیزیکی نمی خواهند، ایجاد کنند. در نهایت قرارداد های آتی برای تریدرهای کوتاه مدت و یا آشخاصی که نیاز به کالای فیزیکی دارند جذابیت بیشتری دارند جون نیازی به تمدید و انتقال قرارداد ندارند. البطه قابل ذکر است که اشخاصی که نیت گرفتن کالای فیزیکی پس از انقضای قرارداد آتی خود دارند بایستی نکات مالیاتی و محدودیت های دریافت فیزکی برای هر قراداد را به طور جدی مطالعه فرمایند.