ایجاد توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) می‌تواند به یک مسیر هیجان‌انگیز برای هنرمندان و خلاقان تبدیل شود تا آثار خود را در فضای دیجیتال به اشتراک بگذارند و از آنها درآمد کسب کنند. با این حال، یکی از چالش‌های اصلی در این مسیر، هزینه‌های مرتبط با ایجاد و فروش NFTها، معروف به "کارمزد گس" (Gas Fee) است. این مقاله به بررسی راه‌های کارآمد هزینه برای ایجاد NFTها و شبکه‌هایی که کمترین کارمزد گس را برای ایجاد NFT دارند، می‌پردازد.
شبکه اتریوم:
شبکه اتریوم به عنوان یکی از محبوب‌ترین و معتبرترین پلتفرم‌ها برای ایجاد و تجارت NFT شناخته می‌شود. با این حال، کارمزد گس در این شبکه می‌تواند بسیار بالا باشد، به‌ویژه در زمان‌هایی که شبکه شلوغ است. این امر می‌تواند هزینه‌های ایجاد NFT را به شدت افزایش دهد.
شبکه‌های متناوب:
برای کاهش هزینه‌ها، بسیاری از خالقان به سمت شبکه‌های جایگزین مانند Binance Smart Chain (BSC)، Polygon (سابقاً Matic)، و Tezos روی می‌آورند. این شبکه‌ها کارمزد گس پایین‌تری دارند و در عین حال امکانات مشابهی را برای ایجاد و معامله NFTها فراهم می‌کنند.
Binance Smart Chain (BSC):
BSC یکی از پلتفرم‌های محبوب برای ایجاد NFTها است که هزینه‌های نسبتاً پایینی دارد. این شبکه از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کند و با اتریوم سازگار است، که به خالقان اجازه می‌دهد از ابزارهای موجود در اتریوم استفاده کنند.
Polygon (Matic):
Polygon یک لایه دوم (Layer 2) برای اتریوم است که هزینه‌های تراکنش را به شدت کاهش می‌دهد. این شبکه برای خالقانی که می‌خواهند از قابلیت‌های اتریوم استفاده کنند اما هزینه‌های پایین‌تری داشته باشند، ایده‌آل است.
Tezos:
Tezos یکی دیگر از شبکه‌هایی است که به دلیل کارمزد گس پایین و تمرکز بر پایداری زیست‌محیطی، در میان خالقان NFT محبوبیت یافته است. این شبکه از یک سیستم اثبات سهام به نام "Liquid Proof-of-Stake" استفاده می‌کند که هزینه‌های تراکنش را کاهش می‌دهد و به محافظت از محیط زیست کمک می‌کند.
علاوه بر انتخاب یک شبکه با کارمزد گس پایین، روش‌های دیگری نیز برای کاهش هزینه‌های ایجاد NFT وجود دارد.
بهینه‌سازی قراردادهای هوشمند:
استفاده از قراردادهای هوشمند بهینه‌شده می‌تواند هزینه‌های گس را کاهش دهد. این به معنای کاهش اندازه کد و حذف قابلیت‌های غیرضروری است تا مصرف گس کاهش یابد.
استفاده از لایه دوم (Layer 2) Solutions:
راه‌حل‌های لایه دوم مانند Optimism و Arbitrum می‌توانند هزینه‌های تراکنش را در شبکه اتریوم کاهش دهند. این راه‌حل‌ها با انجام تراکنش‌ها خارج از زنجیره اصلی (off-chain) و سپس تجمیع آنها در شبکه اتریوم، کارمزد گس را کاهش می‌دهند.
گزینه‌های Minting به درخواست:
برخی پلتفرم‌ها امکان "minting به درخواست" (Lazy Minting) را فراهم می‌کنند، که در آن NFT فقط هنگامی که خریداری پیدا می‌شود، ایجاد (mint) می‌شود. این روش هزینه‌های اولیه را برای خالقان کاهش می‌دهد، زیرا آنها نیازی به پرداخت هزینه‌های گس برای ایجاد NFTهایی که ممکن است فروخته نشوند، ندارند..
انتخاب پلتفرمی که امکانات مناسبی برای ایجاد و فروش NFT با هزینه‌های کم ارائه می‌دهد نیز بسیار مهم است. پلتفرم‌های مختلفی مانند OpenSea, Rarible, و Mintable وجود دارند که هر کدام ویژگی‌ها و هزینه‌های مختلفی دارند. برخی از این پلتفرم‌ها امکانات خاصی مانند ایجاد NFTهای چندرسانه‌ای یا دسترسی به بازارهای خاص را ارائه می‌دهند.
استفاده از بازارهای NFT می‌تواند به خالقان کمک کند تا هزینه‌های مرتبط با فروش و تبلیغات را کاهش دهند. این بازارها یک محیط متمرکز برای خریداران و فروشندگان فراهم می‌کنند، که این امر فرصت‌های فروش را افزایش می‌دهد و نیاز به صرف هزینه‌های تبلیغاتی جداگانه را کاهش می‌دهد.
زمان‌بندی برای ایجاد NFT نیز می‌تواند در کاهش هزینه‌ها موثر باشد. در شبکه‌هایی مانند اتریوم، کارمزد گس در زمان‌هایی که شبکه کمتر شلوغ است (مانند ساعات غیراوج) می‌تواند پایین‌تر باشد. بنابراین، انتخاب زمان مناسب برای ایجاد NFT می‌تواند در کاهش هزینه‌های گس موثر باشد.
ایجاد NFTها به شکلی مقرون‌به‌صرفه مستلزم شناخت دقیق شبکه‌های مختلف و روش‌های کاهش هزینه‌ها است. شبکه‌هایی مانند BSC، Polygon و Tezos به دلیل کارمزد گس پایین‌تر، گزینه‌های جذابی برای خالقان هستند. همچنین، استفاده از روش‌های بهینه‌سازی قراردادهای هوشمند، راه‌حل‌های لایه دوم و گزینه‌های minting به درخواست می‌تواند به کاهش هزینه‌های مرتبط با ایجاد و فروش ان اف تی کمک کنند